Kompostowanie - przetwarzanie odpadów ogrodowych.

Chińskie przysłowie mówi:  "Jeżeli chcesz być szczęśliwym człowiekiem zostań ogrodnikiem."

Kompost nazywany jest czarnym złotem ogrodnika, jest najlepszym źródłem materii organicznej. Ogrodnicy używają go od wieków. Ceni się go także dlatego, że pozwala wykorzystać odpadki gospodarcze w ogrodzie. Kompostowanie to proces przetwarzania resztek roślinnych w kruchą, ciemnobrunatną materię organiczną. Założenie kompostu jest najłatwiejszą metodą pozbycia się bardzo wielu odpadów z naszego ogrodu a nawet domu. Rozkład materii organicznej w pryzmie kompostowej jest zależny przede wszystkim od bakterii i innych organizmów glebowych. Aby efektywnie rozkładać martwe szczątki roślinne, potrzebują one substancji odżywczych, wilgoci i wyższej temperatury. Kompost ogrodowy stosujemy do wzbogacania gleby nie nadaje się jednak do bezpośredniego wysiewu nasion oraz uprawy roślin doniczkowych. Pryzmę kompostową możemy sporządzić na kilka sposobów. Najlepszym rozwiązaniem, który pozwala zachować jednocześnie porządek na działce jest zbicie pojemnika z desek o bokach 1m na 1m i wysokości 1m lub zakup gotowego pojemnika plastikowego. Nabyć go można w marketach budowlanych w cenie ok. 100 zł. Jest to pojemnik bardzo praktyczny z zamknięciem od góry, dnem oraz czterema drzwiczkami ułatwiającymi wybieranie gotowego kompostu od dołu.

Z CZEGO ROBIMY KOMPOST

Na kompost nadają się przede wszystkim wszystkie obumarłe rośliny, resztki warzyw, młode chwasty bez kwiatów i nasion. Świeżo skoszona trawa nie powinna być wrzucona bezpośrednio do kompostownika, ponieważ powstanie z niej zbita, gnijąca, pozbawiona dostępu powietrza masa. Należy wpierw ją zmieszać z innymi odpadkami. Większe odpadki np: głąby z kapusty, zdrewniałe pędy, gałęzie drzew, muszą być rozdrobnione. Mogą one być zmieszane z trawą i dodane do kompostownika. Liście powinno się zbierać osobno do siatkowego kosza. Po pewnym czasie powstanie tzw. ziemia liściowa. Istotną rolę w pryzmie kompostowej spełnią także dżdżownice, które żyją i rozmnażają się wśród rozkładających szczątków roślin. Możemy je kupić w sklepie wędkarskim. Po ułożeniu pryzmy nakłuwamy ją w kilku miejscach prętem lub kijem do samego dna. Pryzmę musimy obserwować, czy nie jest np. za sucha czego wskazówką jest obecność mrówek. W suchej pryzmie bardzo wolno będą zachodzić procesy rozpadu odpadów. Dobry kompost powstanie szybko, jeśli będzie w nim odpowiednia ilość resztek roślin zielnych[trawy, roślin rabatowych, odpadków warzyw] i bardziej trwałych szczątków [rozdrobnione gałęzie drzew i krzewów, podarte stare gazety i obumarłe pędy bylin]. Należy przyjąć następujące proporcje; dwie trzecie materiału zielnego i jedną trzecią zdrewniałego. Przed włożeniem w pryzmie całość należy dobrze wymieszać. Aby przyspieszyć proces fermentacji wskazane jest dodać do nowoutworzonej pryzmy kompostowej dobrze przegniły kompost z innej pryzmy. Do pryzmy kompostowej możemy dodać niewielkie ilości obornika bydlęcego[krowiego lub świńskiego]. Kompost jest gotowy do użytku, gdy ma ciemnobrązowy kolor, gruzełkowatą strukturę i słodkawy zapach.
--
Stopka
Więcej na http://zyciezogrodem.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Produkcja rozsady w inspektach

Rozsada to inaczej młode rośliny wyhodowane z nasion w inspektach, szklarniach lub na rozsadnikach, przeznaczone do wysadzenia na stałe.

Siew do inspektu.
Nasiona można siać bezpośrednio do inspektu, albo do doniczek, skrzynek lub pierścieni, które ustawia się w inspekcie. Jeśli rośliny będą pikowane, można stosować siew rzutowy, który zapewnia maksymalne wykorzystywanie miejsca. Nasiona wysiewamy z torebki papierowej lub z pudełeczka, przestrzegając, aby nasiona działały równomiernie. Po wysianiu nasiona lekko uklepujemy i przykrywamy cienką warstwą piasku lub ziemi. Najczęściej stosowany jest jednak siew rzędowy y, przy którym rośliny korzystają z lepszego dostępu światła, ułatwione jest też ich pielęgnowanie. Do siewu rzędowego wyznaczamy rzędy długą, drewnianą listewką, która lekko przyciśnięta, zostawia rowek. Przed siewem bardzo drobnych nasion ziemię lekko uklepujemy deszczułką z uchwytem. Po siewie nasiona przykrywamy cienką warstwą ziemi lub czystego piasku i lekko przyciskamy. Warstwa przykrywająca nasiona powinna być trzykrotnie grubsza od średnicy nasienia. Za głęboki siew nasion może spowodować, że rośliny nie wzejdą lub mogą się źle rozwijać i być zniekształcone. Jeśli przewidujemy pikowanie siewek, siew może być gęstszy i wtedy rzędy wyznaczamy co 5 - 8 cm, a w skrzynkach czy innych pojemnikach co 3 ? 5 cm. Jeżeli natomiast siewek nie pikuje się siew z rzędach musi być rzadszy, a odległość między rzędami większa. Zbytnie zagęszczenie roślin powoduje ich ?wybieganie? tzn. nadmierne wydłużanie się części nadziemnej oraz utratę intensywnie zielonej barwy liści. Obsianą powierzchnie należy podlać przez sitko z małymi otworami. Jeżeli nasiona kiełkują długo, podlewanie należy powtórzyć. Inspekty przykrywa się oknami i matami. Maty zaczyna się zdejmować dopiero po ukazaniu się pierwszych siewek.
Pikowanie.
Gdy tylko rozłożą się liścienie, siewki pikuje się, czyli przesadza na miejsce przejściowe, przed posadzeniem na miejsce stałe. Pikowanie, stosowane wyłącznie w przyspieszonej uprawie warzyw, ma na celu zapewnienie gęsto posianym roślinom większej ilości miejsca do dalszego wzrostu, wpływa także na wzmocnienie systemu korzeniowego. Przy wyjmowaniu siewki ziemi uszkadzamy jej korzeń palowy, co powoduje, że blisko nasady łodygi wyrastają liczne drobne korzenie boczne i wówczas podczas sadzenia rozsady na miejsce stałe wyjmujemy ją z ziemi z całą bryłką korzeniową, bez uszkadzania korzeni. Do pikowania należy siewki wyjmować ostrożnie, podwyższając je nieco kołkiem. Siewkę chwytamy za koniec liścia i umieszczamy korzenie w dołku zrobionym kołkiem lub palcem, uważając, by nie podwinęły się ku górze. Siewki sadzimy pod same liścienie, po czym korzenie obciskamy ziemią tak, aby przylgnęła do nich dokładnie. Zależnie od gruntu siewki pikujemy w rozstawie 5x5 do 10x10cm. Po przepikowaniu rośliny należy lekko spryskać, przykryć oknami i zacieniować do momentu ich przyjęcia się. Wyjątkowo, np. gdy chcemy maksymalnie wykorzystać inspekt ciepły, rozsadę  pomidorów (łatwo regenerują system korzeniowy) pikujemy dwukrotnie, zwiększając przy tym rozstawę. Nasiona gatunków źle znoszących przesadzanie, zwłaszcza dyniowatych, najlepiej wysiewać bezpośrednio do doniczek lub małych pierścieni o średnicy 8 - 12 cm, w których pozostaną do chwili sadzenia na miejsce stałe. Od pikowania bezpośrednio w inspekcie, korzystniejsze jest pikowanie rozsady wszystkich gatunków do różnego rodzaju doniczek czy pierścieni o średnicy:
dla kapustnych 5 - 6 cm, dla sałaty 4 - 5 cm, a dla psiankowatych 8 - 10cm. Doniczki z przepikowaną rozsadą wstawia się do inspektu i w miarę wzrostu roślin rozstawia się je coraz bardziej, co zabezpiecz je przed wybiegnięciem. U rozsady przygotowanej w doniczkach po wysadzeniu na miejsce stałe nie następuje zahamowanie wzrostu, gdyż ma dobrze rozwinięty i nieuszkodzony system korzeniowy.
Przykrywanie i odkrywanie inspektu.
Utrzymywanie właściwej temperatury w inspekcie uzyskujemy przez nakrywanie okien na noc matami, w razie silnych mrozów nawet podwójnymi. Maty należy codziennie wcześnie rano zdejmować i zakładać dopiero o zmierzchu, aby zapewnić roślinom jak najdłuższy dzień.
Wietrzenie.
Temperatura w inspekcie powinna być utrzymywana na wyrównanym poziomie, z różnicą 3-5 stopni między temperaturami w dzień i w nocy. Zbyt wysoka temperatura powoduje wybieganie roślin, natomiast temperatura poniżej optymalnej dla danego gatunku hamuje nieco wzrost, nie wpływa jednak ujemnie na prawidłowy rozwój roślin. Temperaturę w inspekcie reguluje się przez wietrzenie zwiększane i przedłużane w miarę podnoszenia się temperatury zewnętrznej, aż do zdejmowania okien najpierw na dzień, a później także na noc (okres hartowania rozsady). W miesiącach wczesnowiosennych nie należy opóźniać zamykania okien, aby inspekt zdążył się jeszcze nagrzać przed nocą. Wietrzniki należy ustawiać od strony odwietrznej, aby prąd powietrza nie dostawał się bezpośrednio na rośliny.
Podlewanie i spryskiwanie.
Wysiewy oraz płytko jeszcze zakorzenione rośliny należy podlewać przez sitko o bardzo drobnych otworach. Zapotrzebowanie roślin na wodę jest różne, zależnie od gatunku, okresu uprawy, fazy wzrostu i temperatury. Im roślina ma większą powierzchnie liści, tym większe jest jej zapotrzebowanie na wodę. Żeby roślina mogła pobrać wodę należy podlewać tak, aby woda przesiąkła do zasięgu jej korzeni, a nie powierzchownie.
Odpowiednią wilgotność powietrza uzyskujemy przez spryskiwanie. Zbyt wysoka wilgotność jest jednak szkodliwa, gdyż blokuje transpirację. Nadmierna wilgotność w inspekcie sprzyja też porażeniu roślin przez choroby grzybowe. Wskazane jest przy bardzo wczesnych uprawach podlewać i spryskiwać wodą letnią odstałą.
Cieniowanie.
Zabieg ten jest zalecany, a czasami nawet konieczny, gdy naświetlanie jest zbyt intensywne, temperatura w inspekcie, mimo wietrzenia, podnosi się oraz dla roślin świeżo pikowanych lub posadzonych i takich, które wymagają światła rozproszonego (np. ogórki). W razie, gdy nie ma cieniówek, można cieniować spryskując okna lekkim wodnym roztworem kredy. Jednak wówczas, gdy cieniowanie nie jest konieczne, należy roślinom udostępnić pełne naświetlenie.
--
Stopka
http://abcogrodnika.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Wpływ księżyca na rośliny

Są dwa czynniki mające duży wpływ na wegetację roślin. Pierwszy to pogoda a drugim jest Księżyc, dlatego przy wykonywaniu rożnych prac w ogrodzie należy uwzględnić fazę w jakiej znajduję się nasz satelita.

Fazy Księżyca:

Nów - trwa trzy dni: razem z dniem przed datą nowiu i dniem po dacie nowiu.
I kwadra - to okres od nowiu, kiedy Księżyc jest niewidoczny aż do oświetlenia połowy powieszchni - Księżyca przybywa.
II kwadra - okres od oświetlenia połowy powierzchni Księżyca aż do pełni, kiedy Księżyc jest całkowicie widoczny - Księżyca przybywa.
Pełnia - trwa 3 dni : razem z dniem przed datą pełni i dniem po dacie pełni.
III kwadra - okres od pełni, kiedy księżyc jest całkowicie widoczny do zakrycia połowy jego powierzchni - Księżyca ubywa.
IV kwadra - czas od widoczności połowy powierzchni Księżyca do nowiu, kiedy Księżyc staje się niewidoczny - Księżyca ubywa.

Prace ogrodnicze w zależności od fazy księżyca:

- Gdy Księżyca ubywa (III i IV kwadra)
Najlepszy czas na sadzenie, przesadzanie i cięcie drzew. Rośliny szybciej się regenerują i przyjmują w nowym miejscu a przycięte rośliny tracą mniej soków. W czasie gdy księżyca ubywa część nadziemna rośliny jest mało wrażliwa na uszkodzenia.
W czasie III i IV kwadry zaleca się siew i sadzenie roślin cebulowych, motylkowychi korzeniowych, zwalczanie chwastów chorób i szkodników.
Jest to odpowiedni czas na zbiory owoców i warzyw przeznaczonych do dłuższego przechowywania - będą dłużej świeże. Również ścięte kwiaty będą dłużej świeże jeżeli zostały zebrane w czasie gdy księżyca ubywa.
- Gdy księżyca przybywa (I i II kwadra) 
W tym czasie należy przeprowadzać siew i sadzenie warzyw liściowych oraz drzew i krzewów owocowych. Jest to też dobra pora przygotowanie sadzonek do ukorzeniena, szczepienie oraz czynności pielęgnacyjne związane z glebą - zasilanie i podlewanie. Korzenie roślin są w tym czasie najmniej wrażliwe na wszelkie uszkodzenia.
Jeżeli w tym czasie przeprowadzamy cięcie to nie powinno być ono zbyt intensywne bo może to spowodować nadmierny wyciek soku z rośliny.
Najlepsza pora na zbiór owoców i warzyw do bezpośredniego spożycia - w tym czasie mają największą wartość odżywczą i są najsmaczniejsze.
Dobra pora na zbiór ziół i roślin przyprawowych - są bardziej aromatyczne i skuteczne.
- Gdy Księżyc jest w pełni
Wysiew warzyw: brukselki, kapusty, marchwi cebuli i rzodkiewki. Dobra pora na sadzenie ziemniaków, pomidorów itd. Najoodpowiedniejsza pora na nawożenie roślin i zabiegi pielęgnacyjne takie jak pielenie, zwalczanie chwastów i szkodników, okopywanie, przerzedzanie wschodzących roślin.
W czasie pełni nie należy przeprowadzać cięć drzew i krzewów, szczepień i przyszczykiwań.
- Nów Księżyca
W czasie nowiu można najskuteczniej zwalczać choroby roślin oraz szkodniki im zagrażające. Jest to też odpowiednia pora na niszczenie chwastów, usuwanie chorych pędów i przyszczykiwanie pędów. Prace powinny być przeprowadzane na dzień przed lub dzień po kulmninacji nowiu.
w czasie pełni nie zaleca się wysiewania i wysadzania roślin oraz wszelkich prac, które mogłyby uszkodzić korzenie (np. okopywania).

ZABIEGI PIELĘGNACYJNE PRZY ROŚLINACH

Samo obsadzenie ogrodu nie wystarczy; aby ogród dobrze wygladał a rośliny prawidłowo się rozwijały, trzeba jeszcze włożyć trochę trudu w zabiegi pielęgnacyjne takie jak odchwaszczanie, nawożenie, nawadnianie czy ściółkowanie. Warto też stosować profilaktykę ochrony roślin, która jest najlepszą ochroną przed chorobami i szkodnikami.

Walka z chwastami

Chwasty, nieproszeni goście, którzy zabierają roślinom światło, wodę i składniki pokarmowe. Jest parę sposobów by z nimi walczyć:
- ręczne usuwanie chwastów - wymaga wiele cierpliwości i samozaparcia. Najlepszym momentem do do wyrywania chwastów jest okres kilku dni poprzedających kwitnienie. Później mogą się zbyt mocno ukorzenić a na dodatek wydają nasiona, z których wyrastają nowe chwasty. Nie warto też wyrywć zbyt młodych roślin bo ich cieńkie pędy są trudne do uchwycenia.
- dwukrotne przekopywanie ziemi - miejsce przygotowane na grządkę przekopać, po czym zostawić na parę tygodni w spokoju. W tym czasie z nasion i korzeni chwastów rozwijają się rośliny. Przekopanie po raz drugi i przykrycie młodych chawstów ziemią spowoduje, że nie będą one miały siły by wydostać się na powierzchnię.
- odcięcie od światła poprzez przykrycie chwastów grubą warstwą śćiółki lub przy użyciu czarnej folii uniemożliwi rozwój niechcianych roślin. Ściółkę lub folię najlepiej zostawić przez cały okres wegetacji.
Innym sposobem na osłabienie chwastów jest obsiewanie przez rok czy dwa terenu opanowanego przez nie roślinami na nawóz zielony. Gęsto rosnące rośliny na nawóz zabiorą chwastom światło i składniki pokarmowe powodując ich zamieranie.
W zwalczaniu uciążliwych chwastów można zastosować wysiew mieszanki owsa, grochu i wyki. Te szybko kiełkujące rośliny nie tylko pomogą zagłuszyć chwasty ale również wzbogacą glebę w azot. W czerwcu, po usunięciu wysianej mieszanki można zagospodarować odchwaszczone miejsce.
I wreszcie sposób niezbyt naturalny czyli herbicydy...
Dzielą się na kontaktowe i układowe. Kontaktowe uszkadzają chwast w miejscu, w którym bezpośrednio się zetkną. Trzeba więc dokładnie pokryć preparatem cała powierzchnię chwastu. Po 2-3 dniach roślina usycha. W przypadku chwastów wieloletnich zniszczona zostaje tylko część naziemna. Po zetknięciu z glebą preperat tego typu ulega biodegeneracji i nie jest już szkodliwy dla roślin.
Herbicydy układowe są wchłaniane przez roślinę. Stosuje się je dolistnie lub doglebowo. Zakłócają procesy życiowe chwastów co jest widoczne już po 2 tygodniach po użyciu. Rośliny zamierają po około 2 miesiącach. Herbicydy układowe mogą być nieselektywne (np. Roundap) lub selektywne zwalczające chwasty dwuliścienne takie jak mniszek, skrzyp, pokrzywa czy babka albo zwalczające chwasty jednoliścienne np. trawy w tym perz.

Nawożenie roślin

Nawożenie to jedna z podstawowych prac w ogrodzie.Mizerny wzrost roślin, słabe kwitnienie, brązowienie igieł lub bladość liści to sygnały, że naszym roślinom doskwiera niedobór skladników pokarmowych. Można rozróżnić nawożenie mineralne i organiczne. Jeśli chodzi o nawożenie mineralne, to z myślą o ogrodnikach-amatorach produkuje się specjalne gotowe mieszanki nawozowe przeznaczone do różnego typu roślin. Nawożenie organiczne jest bardzo często stosowane w uprawie na działkach i ogródkach przydomowych. Taki sposób nawożenia ma wiele zalet; dostarcza roślinom nie tylko składników pokarmowych ale wzbogaca glebę w próchnicę, jest tani i ekologiczny.
Najczęściej stosowane nawozy organiczne:
obornik, kompost, nawozy zielone, różnego rodzaju gnojówki - najpolularniejsza z pokrzyw. Więcej na ten temat w artykule Nawożenie roślin

Preparaty mikoryzowe

Na początek warto przypomnieć, że mikoryza to symbioza grzybni z korzeniami roślin.
Dla polepszenia kondycji i odporności roślin a zwłaszcza tych wieloletnich dobrze jest zastosować preparaty mikoryzowe zawierające grzybnię grzybów jadalnych. Rozrastająca się między korzeniami grzybnia wzmiacnia je i wspomaga przyswajanie substancji pokarmowych. Dodatkowo poprzez zdolność magazynowania wody pomaga roślinom przetrwać suszę. Preparaty mikoryzowe, w postaci sypkich szczepionek, paleczek, żelu i podłoża zmieszanego z grzybnią można kupić zarówno w wersji uniwersalnej jak i dla specjalnego przeznaczenia: np. dla kwiatów, trawnika czy warzyw.

Ściółkowanie

Zabieg ten polega na przykryciu powierzchni gleby materiałem ściółkowym w celu zapewnienia odpowiedniej wilgotności, ciepła i ochrony przed niszczącym działaniem warunków atmosferycznych. Ściółkowanie zabezpiecza dodatkowo przed zachwaszczeniem gleby. Najczęściej stosowane materiały śćiółkowe to rozdrobnina kora, trociny, suche liście, wióry drzewne, trociny, kompost, słoma, skoszona trawa, wełna drzewna, siano, żwir. Igliwie sosnowe ma odczyn kwaśny i można go użyć jako ściłóki dla roślin kwasolubnych np. różanaczników, azalii czy przy ściółkowaniu wrzosowiska. Najlepszym terminem na śćiółkowanie jest wczesna wiosna ale po całkowitym rozmrożeniu gleby. Zaczynamy od spulchnienia gleby i usunięcia chwastów. Następnie układamy między roślinami materiał ściółkowy kilkucentymetrową ale niezbyt grubą, równomierną warstwą.

Nawadnianie

Woda stanowi średnio od 80 do 90 % masy roślin i jest niezbędna do ich życia i prawidłowego rozwoju. Nawet tak prosty zabieg jak dostarczanie wody roślinom daje porządany skutek tylko wtedy gdy przestrzegamy pewnych zasad.
pora nawadniania - najlepsza pora dnia do podlewania ogrodu to poranek lub wieczór. Wtedy woda zbyt szybko nie wyparowuje z podłoża co pozawala roślinom dobrze się w nia zaopatrzyć. Rośliny podlewane w porze południowej, szczególnie te rosnące w pełnym słońcu mogą zostać poparzone. Krople wody skupiają promienie słoneczne i działają jak soczewka. Efektem są brazowe plamy na liściach i platkach kwiatów.
częstotliwość podlewania - lepsze efekty daje podlewanie rzadsze lecz obfitsze niż częste ale skąpe. Trzeba też uwzglednić wymagania poszczególnych roślin - są takie, które wymagają stale wilgoci a są też takie, które lubią suche środowisko. Codzienne podlewanie rozleniwia rośliny a te, które nie lubią zbytniej wilgoci mogą nawet zacząć chorować. Wiosną i wczesnym latem wystarczy podlewać ogród raz na 5-6 dni, później w czasie upałów i suszy trzeba dostarczyć wody roślinom co 2-3 dni. W dni wilgotne i chłodne podlewać ogrodu nie trzeba.
technika podlewania - lepsze efekty przynosi nieśpieszne zraszanie rabaty niż jednorazowe, szybkie wylanie wody, która częściowo spłynie nie tam gdzie powinna np. na ścieżkę lub trawnik. Wolniejsze zraszanie spowoduje natomiast, że woda lepiej wsiąknie w podłoże i dotrze do korzeni roślin.
znajomość budowy i fizjologii roślin - nie wszystkie rośliny w jednakowym stopniu potrzebują nawadniania, są takie, które muszą mieć dostarczaną wodę codziennie, zwłaszcza w czasie upałów, przykładem mogą być popularne przy obsadzaniu balkonów surfinie, są też i takie które doskonale sobie z susza radzą - na przykład rónże odmiany rozchodników, dla niektórych roślin z kolei nadmierne podlewanie jest wręcz szkodliwe i może powodować ich gnicie. Inne nie lubią by przy podlewaniu moczyć ich liście - przykładem mogą tu być pelargonie.
rośliny nie znoszące wapnia, np. azalie, hortensje czy wrzosowate powinny być podlewane wodą zmiękczoną. Najprosztszym sposobem na przygotowanie takiej wody jest zawieszenie na noc w 10-litrowym wiadrze woreczka zawierającego około 1/2 kg torfu. Po 2-3 krotnym wykorzystaniu torf należy wymienić na nowy.
Podlewanie roślin w pojemnikach
Rośliny na balkonach i tarasach trzeba regularnie podlewać bo ziemia w pojemnikach szybko przesycha a dodatkowo promienie słoneczne w upalne dni mocno nagrzewają ścianki skrzynek. Najlepiej podlewać wczesnym rankiem lub późnym wieczorem stosując odstałą wodę.
Trzeba też pamietać, że nadmiar wody może niektórych roślinom szkodzić - takie rośliny lepiej podlewać od dołu na podstawkę. Większość jednak podlewa się od góry, bezpośrednio na podłoże - nie wlewajmy jednak wody w jeden punkt podłoża. Rośliny wiszące, szczególnie te wyżej umieszczone, łatwiej podlewać specjalną konewką z bardzo długą rurką wylotową.
Obficiej podlewamy rośliny:
letnią porą zwłaszcza w czasie upałów i suszy,
jeżeli stoją w miejscu silnie nałonecznionym lub wietrznym,
uprawiane w podłożu torfowym,
w doniczkach z gliny lub terakoty. Całkowicie wysuszoną bryłę korzeniową rośliny można uratować poprzez zanurzenie doniczki we wiadrze z wodą. Pojemniki z kwiatami trzymać w wodzie tak długo, aż przestaną wydobywać się pęcherzyki powietrza.
Pozostawione na zimę na balkonie lub tarasie rośliny iglaste lub liściaste zimozielone, takie jak bukszpany, ostrokrzewy, irgi, berberysy czy trzmieliny, trzeba od czasu do czasu podlewać lekko podgrzaną wodą. Podlewamy je tylko wtedy, gdy ziemia nie jest zmarznięta.

Cięcie roślin

Jednym z podstawowych zabiegów ogrodniczych, które musi wykonać od czasu do czasu właściciel ogrodu czy działki jest cięcie drzew i krzewów. Większość gatunków drzew i krzewów wymaga do dobrego wzrostu, kwitnienia czy owocowania regularnego cięcia. Każdy gatunek roślin wymaga odpowiedniej pory cięcia (zobacz kalendarz cięcia drzew i krzewów). Nie bez znaczenia jest też pogoda - jeśli cięcie wykonywane jest wiosną lub jesienią, to należy wybrać dzień suchy, słoneczny i ciepły a latem nie przeprowadzać tego typu zabiegów w czasie upałów. Więcej na ten temat w artykule Cięcie drzew i krzewów

Zmianowanie (płodozmian)

Jest zabiegiem pozwalajacym pełniej wykorzystać minerały zawarte w glebie. Polega ono na stosowaniu w tym samym miejscu przemienności upraw, zwykle w określonej i nieprzypadkowej kolejności. Przy stosowaniu zmianowania jedne rośliny przygotowują miejsce dla innych, wzbogacając glebę lub usuwając z niej czynniki chorobotwórcze. Zmianowanie zwane inczej płodozmianem pozwala w pełni wykorzystać zasoby i właściwosci gleby. Cykl płodozmianu wynosi od 4 do 6 lat. Przykładowa kolejność upraw przy zastosowaniu płodozmianu : liściowe - korzeniowe - owocowe - kwiatowe - motylkowe - uprawa na zielony nawóz - ponownie liściowe.

Profilaktyka ochrony roślin

Jak już wspomniano, jest to najlepsza metoda ochrony ale wymaga pewnej wiedzy. Rośliny mają swój własny system odpornościowy, który przeciwstawia się chorobom a częściowo też szkodnikom. System ten działa najlepiej w takich warunkach, jakie występują w miejscu, gdzie dany gatunek rosnie w stanie dzikim. Niestety wiekszość roślin ozdobnych oraz użytkowych uprawianych w naszych ogrodach pochodzi z innych sterf klimatcznych i gorzej sobie radzi w naszym środowisku. Przede wszystkim więc należy zdobyć podstawowe wiadomości na temat pochodzenia i wymagań roślin sadzonych w naszym ogrodzie. Wiedza ta pozwoli nam podjąć takie czynności pielegnacyjne i uprawowe, które zapewnią roślinom optymalne warunki do życia a co za tym idzie wzmocią ich odporność.

SADZENIE DRZEW I KRZEWÓW - Porady ogrodnika

Każdy z nas marzy o wspaniale zaprojektowanym i zrealizowanym ogrodzie za swoim domem lub działce, w którym będzie mógł odprężyć się i zrelaksować po ciężkim dniu pracy. Strona ta powstała , aby zdobyć niezbędną wiedzę która umożliwi nam samemu bez potrzeby angażowania drogich firm wyspecjalizowanych w projektowaniu ogrodów do aranżacji naszego własnego wymarzonego ogrodu. Znajdziecie na niej informacje oraz wskazówki jak zaprojektować swój ogród a także wiele nowości i ciekawostek ogrodniczych. Oraz przykładowe projekty. Dzięki niej wasz ogród może stać się idealnym miejscem do wypoczynku.

SADZENIE DRZEW I KRZEWÓW

Jeżeli drzewa mają rosnąć przy budynku, warto zachować odległość od elewacji nieco większą niż promień korony, jaką prawdopodobnie będą miały za kilkanaście czy kilkadziesiąt lat te wszystkie elementy należy uwzględnić w projekcie. Drzewa najlepiej sadzić na obrzeżu działki, jednak nie tuż przy ogrodzeniu, bo gdy urosną, mogą je zniszczyć - konary mogą przerastać lub wyginać pręty ogrodzenia, a korzenie uszkodzić jego fundament. Drzew nie powinno się sadzić blisko granicy działki także ze względu na sąsiadów
W zdecydowanej większości przypadków jeśli kupimy drzewka lub krzewy do zasadzenia w naszym ogrodzie będą one w pojemnikach lub doniczkach. Tak przygotowane drzewka możemy sadzić o prawie każdej porze roku (oczywiście pomijając zimę), ale wiosna i jesień jest dużo lepszym okresem niż lato kiedy wysokie temperatury i mała ilość wody może mieć negatywny wpływ na wzrost naszej nowej rośliny.
Wieczorem dzień przed sadzeniem naszego nowego drzewka czy krzewu należy go dobrze podlać. Następnie kopiemy dół nieco większy od pojemnika w którym rośnie nasze drzewko. Na dnie dołka spulchniamy ziemię łopatą. Wyciągamy drzewko z pojemnika, pomaga opukanie brzegów doniczki. Jeśli korzenie wyrosły na zewnątrz doniczki poprzez otwory drenażowe trzeba je odciąć gdyż inaczej będzie nam bardzo trudno wyjąć drzewko z doniczki bez jego uszkodzenia. Jeśli nie zrobiliśmy tego dzień wczesnej możemy podlać drzewko teraz. Na dno sypiemy trochę ziemi uniwersalnej. Trzymając za pień powinniśmy łatwo wyjąć drzewko włącznie z kompletnym systemem korzeniowym i całą ziemią. Ważne jest przy tym żeby ziemia w postaci bryły trzymała się wiązki korzeni , jeśli osypie się i zostawi nagie korzenie to roślina dopiero niedawno została przesadzona do doniczki, a nie rosła w niej już chwilę i z takim drzewkiem będą problemy i może się nie przyjąć. Wkładamy drzewko w przygotowany uprzednio dołek. Dosypujemy ziemi, którą następnie ubijamy, warto dodać trochę nawozu. Możemy też rozsypać po wierzchu warstwę kory co pomoże utrzymywać w glebie wilgoć, chroni przed zmianami temperatur, hamuje rozwój chwastów i ma walory estetyczne. Więcej na temat stosowania kory można przeczytać w dalszej części artykułu. Na koniec pamiętajmy o tym by regularnie podlewać nasze nowe drzewko. I wreszcie możemy cieszyć się widokiem naszego nowego drzewka.

Optymalizator One Click

Optymalizator One Click

Kompost i nawożenie roślin i krzewów

Jako zielony nawóz możemy we wrześniu wysiać rośliny ozime. Na glebach lekkich żyto ozime lub mieszankę wyki ozimej i żyta. Na glebach ciężkich wysiejmy rzepak lub mieszankę wyki ozimej i żyta ozimego. Wiosną będziemy mogli rośliny przekopać.
Jesienią warto zastosować nawozy organiczne. Można je dodawać do gleby również wczesną wiosną, z wyjątkiem świeżego obornika. Nawozy organiczne dostarczają próchnicy, która zaopatruje rośliny w minerały i poprawia jakość gleby. Gleba z dużą zawartością próchnicy jest pulchna, dobrze napowietrzona i odpowiednio wilgotna.
Najczęściej stosowanym nawozem organicznym jest kompost, ale ziemię mozna zasilać również innymi nawozami organicznymi. Poniewż rozkładają się powoli, wystarczy dodawać je do gleby raz na kilka lat jesienią lub wczesną wiosną. Ze spodu pryzmy możemy wydobyć gotowy kompost ( szczególnie jeśli był szczepiony szczepionką bakteryjną przyspieszającą rozkład). Należy rozłożyc go na rabatach oraz wokól drzew i krzewów warstwą o grubości 2 cm i przykopać, a na trawniku warstwa winna wynosić około 1 cm, trawnik należy zagrabić. Jeśli zużyliśmy kompost do nawożenia ogrodu, załóżmy nową pryzmę. Na dnie ułóżmy gałęzie oraz nierozłożone resztki ze starego kompostu, a na wierzch odpadki organiczne.
Kora stanowi cenne źródło próchnicy, lecz ma mało minerałów. Dlatego jej stosowanie nie zwalnia nas z obowiązku zasilania roślin nawozami mineralnymi np. Azofoską. Świeża kora może hamować wzrost roslin, lepiej więc kupować należy przefermentowaną lub świeżą wymieszać z mocznikiem 2-3 kg/m2.
Obornik zawiera wszystkie potrzebne minerały. Niektóre rośliny źle rosną w ziemi, do której dodano obornika i mogą być sadzone dopiero dwa lata po jego zastosowaniu. Są to: astry, bratki, dalie, irysy, konwalie, peonie. Świeży obornik można stosować tylko jesienią , przekompostowany jesienią lub wiosną 4-6 kg/m2.
Torf wysoki jest bardzo kwaśny i dlatego stosowany jest do zakwaszania gleby, przed sadzeniem niektórych roślin ( np. różaneczników, wrzosów). Możemy również stosować torf odkwaszony. Dodaje się go by ulepszyć strukturę gleby w ilości 5-10 kg/m2. Ponieważ torf wysoki ma mało minerałów, wiosną należy wykonać nawożenie mineralne. Torf niski jest bardziej zasobny w minerały, dlatego nie tylko poprawia strukturę gleby, ale też ją użyźnia. Stosuje się go w dawce 5-8 kg/m2.
Trociny mają niewiele minerałów, więc choć polepszają strukturę gleby nie zstępują nawożenia. Trociny z drzew iglastych można dodawać do gleby nawet świeże, natomiast trociny z drzew liściastych dopiero po przefermentowaniu w ilości 1,5 kg/m2.
Węgiel brunatny zawiera dużo minerałów, polepsza też jakość gleby. Jego miał lub granulat można stosować w dawce 2-5 kg/m2.