Czy ogród francuski jest dla mnie odpowiedni?

Zadbany i właściwie zaprojektowany ogródstanowi zawsze dumę właściciela. Od nas samych zależeć powinno, jaki będzie nasz ogród. Historia projektowania i tworzenia ogrodów niesie ze sobą bogactwo wzorców. Z dziesiątek przykładów z pewnością wybierzemy coś dla siebie. Warto poznawać różne ogrodowe style, by spośród wielu odnaleźć ten, który będzie nam najlepiej odpowiadał.
Współcześni projektanci czerpią swą wiedzę z historycznych zasobów sztuki ogrodowej. Każdy z nich weryfikuje jednak swoje własne oczekiwania. Najważniejsze jest by to, co stworzymy pozwoliło nam czuć się we własnym ogrodzie jak w domu. Musimy zdecydować, czego oczekujemy od świata. 
Jeśli cechuje nas dbałość o szczegóły, jeśli kierując się własnym gustem wybralibyśmy prostotę i symetrię powinniśmy zdecydować się na stworzenie ogrodu francuskiego, podporządkowującego wszystkie elementy ogrodu jednej osi. Jeśli po wizycie w ogrodzie Zamku Królewskiego w Warszawie lub też w ogrodzie Pałacu Branickich w Białymstoku wciąż nie możemy zapomnieć o ich pięknie – dobrze wybraliśmy. Barokowy francuski ogród – to coś dla nas.

Tworząc taki ogród możemy skorzystać z klasycznych wzorców odwołujących się do stylu francuskich ogrodów XVII wiecznej Francji. Czas dominacji francuskich ogrodów był bardzo krótki, jego miejsce zajęły kolejne ogrodowe formy architektoniczne. Niemniej jednak styl ten wciąż ma wielu zwolenników, a dziś wydaje się, że przeżywa swój renesans. Geometrię lubią nie tylko małe ogrody powiązane z architekturą budynku, ale i te duże, gdzie proste ścieżki i aleje porządkują sobie przestrzeń. Niemniej jednak dzięki swojej czystej, architektonicznej strukturze ogrody francuskie są szczególnie odpowiednie dla małych przestrzeni.

W ogrodzie francuskim dominują przystrzyżone pieczołowicie drzewa i krzewy, bardzo często ukształtowane w przeróżne figury i kształty. Równie ważne jak wybrane przez nas rośliny powinny być szczegóły małej architektury. Powinniśmy drobiazgowo dobrać właściwy rodzaj kostki brukowej i styl ułożenia nawierzchni. Bardzo istotna rolę mają tu architektoniczne detale i utwardzane nawierzchnie. Warto zwrócić uwagę na kostki z naturalnych materiałów – marmuru, porfiru, granitu czy bazaltu. Styl ułożenia to ukłon w stronę figur geometrycznych i jednolicie ukształtowanych ścieżek. Styl francuski to prostota symetrii względem głównych elementów ogrodu. Zarysy ścieżek, tarasów i schodów muszą być zaznaczone wyraźną kreską. Nie zaleca się układania kostki w formie łuków czy wachlarzy – mogłoby to zachwiać geometryczną prostotę kompozycji. Charakterystyczną, bowiem cechą ogrodów francuskich jest symetria dwuboczna względem alejki głównej biegnącej przez środek ogrodu, łagodna poziomowość i wieloosiowość. Cechą francuskich ogrodów są również rzeźby i ozdobne ławki, elementy dekoracyjne oraz tworzone szpalerowo labirynty i przeróżne elementy wodne – baseny czy stawy. Czasami dodaje się także usypane pagórki i niewielkie kopce. W barokowych ogrodach dominują żywopłoty uformowane w geometryczne figury.
We francuskich ogrodach znajdziemy także altanki, huśtawki, amfiteatry, kaskady czy promenady. Bardzo często znajdziemy w nich także zwierzyńce.

Regularna kompozycja ogrodu sprawia wrażenie, iż każde z drzew, każdy krzew i roślina zostały posadzone pod linijkę. Zarówno przycięte w przeróżne geometryczne kształty drzewa i krzewy, jak i kwiaty wielu mniejszych roślin tworzą regularne kompozycje pod względem koloru, jak i formy. Tylko od naszych umiejętności będzie zależeć czy stworzymy sztuczne kształty kul, stożków czy nawet zwierząt. Tu nic nie jest przypadkowe, ogrody francuskie systematyzują, bowiem przyrodę stosując zasadę liczb.

Rozpoczynając budowę ogrodu w barokowym stylu musimy zorganizować przestrzeń, odpowiednio ją podzielić, tworząc proporcje między poszczególnymi elementami ogrodu. Zasady uporządkowania uchronią nasz ogród przed przeładowaniem i chaosem. Francuski ogród musi poprzez specyficzny regularny charakter uzyskać swój wzorzec architektoniczny. Ramą ogrodu powinny stać się zielone ściany – mury, płoty czy wspomniane już żywopłotyformowane. Całość powinny dzielić żywopłoty formowane lub szpalery czy też rusztowania dlapnączy. Elementy wysokie powinny rozdzielać poszczególne części ogrodu, elementy małe powinny tworzyć strukturę powierzchni. Tworzone przez nas ścieżki powinny dać nam geometryczny wzór lub osie symetrii dzieląc przestrzeń ogrodową. Nie zapominajmy o formowanych geometrycznie drzewach, bramach, piramidach, piennych roślinach i rzeźbach. Zadbają one o pionową symetrię ogrodu. Trawniki kośmy nisko i szczególnie dbajmy o jego pielęgnację. Tworząc drogii rabaty zadbajmy o ich niskie obramowanie. Wybierzmy np. bukszpan – wspaniale sprawdzi się w tej roli. Zdecydować możemy się także na obwódki z kwiatów lub też graniczące pasma traw. Wszelkie rzeźby, ozdobne posągi, naczynia dla roślin powinniśmy usytuować centralnie na końcach osi głównej i osi widokowych oraz zgodnie z symetrycznym lub geometrycznym wzorem podstawowym. Posadzone przez nas cisy ibukszpany powinny wyznaczać proste osie. Zadbajmy o ich właściwe formowanie. Wprowadźmy kraty, podpory dla pnączy – trejaże, a także ławeczki i altanki.
Do niedawna w ogrodach tego typu dominowały głównie cięte cisy, żywotniki czy bukszpany. Teraz jednak z powodzeniem możemy sięgnąć po rośliny stanowiące kontrasty dla twardej architektury.

Decydując się na stworzenie francuskiego ogrodu musimy pamiętać o dokładnym formowaniu drzew i krzewów. Tuje strzyżone w stożek wymagają wielu lat pracy, a piękny trawnik, jak mawiają Anglicy, wymaga stu lat regularnego koszenia. Taki typ ogrodu wymagać będzie od nas bardzo dużego nakładu pracy. Przed nami więc ogrom zajęć, ale i zachwycający z czasem efekt.

http://www.e-ogrody.com