Szara pleśń
Szara pleśń jest to choroba roślin, głównie wywoływana przez gronowca szarego, będącego grzybem z klasy workowców. Mikroorganizm atakuje rośliny zarówno doniczkowe jak i ogrodowe oraz krzewy a nawet drzewa leśne, w różnych fazach rozwoju. Atakuje wszystkie ich części od nasion po owoce i dorosłe osobniki.
Ten patogen spośród roślin warzywnych atakuje: fasolę, pomidora, sałatę, z sadowniczych: porzeczki, maliny, winorośl, występuje pospolicie na owocach truskawek, gdzie może obniżyć plony o 30–60%. Może infekować prawie wszystkie owoce w czasie ich przechowywania w chłodni. Często znajdziemy go też na roślinach ozdobnych: cyklamenach, daliach, goździkach i różach, występuje także na roślinach leczniczych: majeranku i estragonie.
Najbardziej rozpoznawalnymi śladami obecności szarej pleśni są: pylący nalot i przebarwienia. Zbrunatnienie łodyg jest objawem porażenia na siewkach. Porażone pąki kwiatowe stają się brunatne i zamierają. Na roślinach wyrośniętych i ich owocach występują plamy brunatne, potem gnijące. Miejsca chore pokrywają się szarym pylącym nalotem, wśród którego tworzą się czarne, okrągłe i twarde owocniki grzyba (tzw. skleroty). Źródłem które pozwala chorobie się rozprzestrzeniać są martwe części roślin na których grzyb zimuje (w postaci przetrwalników lub grzybni). Warunkiem, który sprzyja rozwojowi choroby jest wzrost temperatury (optimum w zależności od innych warunków przy 15-24 °C) i wilgotności powietrza (powyżej 90%).
Skutkiem porażeń drzew i krzewów leśnych może być żółknięcie igieł, ich szybkie brązowienie i zamieranie. Często też występuje zamieranie pączków oraz końcówek igieł, z dość charakterystycznym ich przegięciem ku dołowi. Młode siewki szybko zamierają, po czym następuje gnicie tkanek oraz występowanie oznak etiologicznych w postaci obfitego, szarego nalotu grzybni i pojawienia się sklerot.
Na zważonych mrozem, zbrązowiałych, nowych przyrostach starszych modrzewi i jodeł obserwowane były masowe pojawienia się grzybni gronowca szarego. Zaatakowane pędy później czernieją i wykruszają się.
Wśród odmian liściastych, zależnie od rodzaju zaatakowanego organu i fazy choroby, na roślinach występują objawy w postaci brunatnych plam, lokalnej zgorzeli lub obumierania całych organów oraz zgnilizny i typowych oznak etiologicznych - szarej grzybni, trzonków konidialnych i czarnych sklerot.
Ten patogen spośród roślin warzywnych atakuje: fasolę, pomidora, sałatę, z sadowniczych: porzeczki, maliny, winorośl, występuje pospolicie na owocach truskawek, gdzie może obniżyć plony o 30–60%. Może infekować prawie wszystkie owoce w czasie ich przechowywania w chłodni. Często znajdziemy go też na roślinach ozdobnych: cyklamenach, daliach, goździkach i różach, występuje także na roślinach leczniczych: majeranku i estragonie.
Najbardziej rozpoznawalnymi śladami obecności szarej pleśni są: pylący nalot i przebarwienia. Zbrunatnienie łodyg jest objawem porażenia na siewkach. Porażone pąki kwiatowe stają się brunatne i zamierają. Na roślinach wyrośniętych i ich owocach występują plamy brunatne, potem gnijące. Miejsca chore pokrywają się szarym pylącym nalotem, wśród którego tworzą się czarne, okrągłe i twarde owocniki grzyba (tzw. skleroty). Źródłem które pozwala chorobie się rozprzestrzeniać są martwe części roślin na których grzyb zimuje (w postaci przetrwalników lub grzybni). Warunkiem, który sprzyja rozwojowi choroby jest wzrost temperatury (optimum w zależności od innych warunków przy 15-24 °C) i wilgotności powietrza (powyżej 90%).
Skutkiem porażeń drzew i krzewów leśnych może być żółknięcie igieł, ich szybkie brązowienie i zamieranie. Często też występuje zamieranie pączków oraz końcówek igieł, z dość charakterystycznym ich przegięciem ku dołowi. Młode siewki szybko zamierają, po czym następuje gnicie tkanek oraz występowanie oznak etiologicznych w postaci obfitego, szarego nalotu grzybni i pojawienia się sklerot.
Na zważonych mrozem, zbrązowiałych, nowych przyrostach starszych modrzewi i jodeł obserwowane były masowe pojawienia się grzybni gronowca szarego. Zaatakowane pędy później czernieją i wykruszają się.
Wśród odmian liściastych, zależnie od rodzaju zaatakowanego organu i fazy choroby, na roślinach występują objawy w postaci brunatnych plam, lokalnej zgorzeli lub obumierania całych organów oraz zgnilizny i typowych oznak etiologicznych - szarej grzybni, trzonków konidialnych i czarnych sklerot.
ogrodopolis.p
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz